Henryk Rynkowski - Żal, że to wszystko mija

Zapach lasu, który wiatr ze sobą niesie
I kłębiąca się nad łąką ranna mgła
I łuk tęczy wielobarwny na niebiesie
I płynąca po policzku szczęścia łza

Nenufary pływające po jeziorze
Ślady stóp na złotym plaży piasku
Fala, którą niespokojne rodzi morze
I ta zorza, która budzi się o brzasku

Światło gwiazd i zapach róży przeuroczy
I mydlanych baniek taniec w blasku słońca
I to światło, którym błyszczą Twoje oczy
I ta miłość, która miała nie mieć końca

Żal, że to wszystko mija
I w gwiezdny pył się zmienia
Zostanie kilka listów
I naszych słów wspomnienia

Bo jak niesione wiatrem
Obłoki po błękicie
Tak krucha jest nasza miłość
I tak ulotne jest życie