"Wciąż wędruję niestrudzenie po rozległej Mgieł Krainie. Czy ogarnę ją spojrzeniem, nim wędrówki czas przeminie?"
| STRONA GŁÓWNA | INFORMACJE OD AUTORA | PRZYDATNE LINKI | NAPISZ DO MNIE |
|
W złotej klatce
Wiem, że tak bardzo, bardzo mnie kochasz
Lecz nie zabieraj mojej wolności Nie chcę być więźniem w klatce ze złota I nie chcę zawieść Twojej miłości Chcę mieć przyjaciół, bywać wśród ludzi I opowiadać wszystkim o Tobie O tym, że Ciebie kocham nad życie Zamknięty w klatce tego nie zrobię Pozwól oddychać, cieszyć się słońcem Nie rób wyrzutów, kiedy się śmieję Że nie do Ciebie... Najdroższa moja Co z Twym gołębim sercem się dzieje? Katem się stałaś, nie przyjacielem Co dzień absurdy wymyślasz nowe Czy Ty nie widzisz, że ja Cię kocham? Czy musisz ranić zawistnym słowem? Zamiast uśmiechu na Twojej twarzy Wciąż widzę grymas okrutnej złości Karcisz mnie ciągle i wypominasz Jadem zatruwasz ziarno miłości Pamiętasz? Kiedyś było cudownie Było nam z sobą dobrze jak w niebie Słowami, które ranią tak bardzo Sprawisz, że zechcę uciec od Ciebie © Henryk Rynkowski - www.wiersze.gpe.pl
|
||||||
