Henryk Rynkowski - Patrzę na Twoją fotografię

Patrzę na Twoją fotografię
Na nieruchomy obraz nieba
Dotknąć Twej dłoni nie potrafię
A jej dotyku mi potrzeba

Patrzę w Twe oczy nieruchome
Widzę w nich ognie, które płoną
Wpatrzone we mnie, rozmarzone
Tak bardzo chciałbym w nich utonąć

Są dla mnie jak zachody słońca
Jak źródła wody na pustyni
I patrzeć mógłbym w nie bez końca
Bo nawet gwiazdy bledną przy nich

Masz w oczach niebo rozognione
Jak słońca kula o zachodzie
Bo zachodzące łuną słońce
Oddaje pokłon Twej urodzie

Patrzę na Twoją fotografię
Bo tylko tyle teraz mogę
Lecz kiedyś złapię Cię za rękę
I razem wyruszymy w drogę