Henryk Rynkowski - Moja wiara i nadzieja

Cóż warte bez miłości wszystkie skarby świata?
Skąd bez niej czerpać siłę by się z losem mierzyć?
Serce pragnie uczucia jak płuca powietrza
I w to, że kiedyś przyjdzie zawsze będę wierzyć

W głuchej nocy poświacie wypatruję oczy
By ujrzeć jej oblicze nim dogasną świece
A gdy ciemność kosmata zapanuje wokół
Jasny płomień nadziei w moim sercu wzniecę

Chociaż czas bezlitosny spogląda mi w oczy
I pochyla nade mną swoją głowę siwą
Wciąż jeszcze bardzo ufam i wciąż jeszcze wierzę
Że warto wiernie czekać na miłość prawdziwą

Będę czekać w nadziei wierząc w to niezłomnie
Że kiedyś mego losu odwróci się karta
I spotkam swoje szczęście, spotkam swoją miłość
I poświęcę jej życie, bo jest tego warta